Dnia 25 marca 2022r., zgodnie z wieloletnią tradycją naszej szkoły, uczestniczyliśmy w wycieczce szkolnej do Warszawy pod hasłem „Szlakiem bohaterów Kamieni na szaniec.” Organizatorem naszego wyjazdu było Biuro Turystyczne ATLAS z Żyrardowa. Termin tej wycieczki został wybrany nieprzypadkowo, tzn. przypadł w przeddzień słynnej Akcji pod Arsenałem opisanej w lekturze obowiązkowej autorstwa A. Kamińskiego oraz dwukrotnie sfilmowanej – po raz pierwszy w 1977 roku przez reżysera Jana Łomnickiego oraz po raz drugi w 2014 roku przez reżysera Roberta Glińskiego.
Uczestnikami naszej wyprawy do stolicy byli uczniowie klas VI, VII, VIII oraz 12–osobowa grupa harcerzy-członków 6 Guzowskiej Drużyny Harcerskiej. Program naszej wycieczki na początek przewidywał wizytę na Cmentarzu Powązkowskim
[Powązki w Warszawie to jeden z największych cmentarzy w Polsce. Nekropolia była wielokrotnie powiększana i obecnie ma 43 hektary. Kiedy był zakładany w 1790 r., zajmował powierzchnię jedynie ponad 2 hektarów.
Jest na nim pochowanych milion osób, w tym wielu znanych i zasłużonych osób. Na tym jednym z największych cmentarzy w Polsce znajdują się groby żołnierzy powstań narodowych, działaczy niepodległościowych, pisarzy, poetów, uczonych czy duchownych. Część z nich spoczęła w Alei Zasłużonych]
Spacer po tej nekropolii, któremu towarzyszyła wyśmienita pogoda, przewidział złożenie wiązanki kwiatów oraz zapalenie biało- czerwonych zniczy na grobie Patrona naszej szkoły Aleksandra Kamińskiego (15 marca minęła 44 rocznica śmierci pisarza ) oraz wspaniałych bohaterów jego książki „ Kamienie na szaniec” , czyli ALKA ( Aleksego Dawidowskiego - zmarł 30 marca 1943r. ),RUDEGO (Janka Bytnara - zmarł 30 marca 1943 ) i ZOŚKI ( Tadeusza Zawadzkiego- zmarł 20 sierpnia 1943 roku).
Następnie udaliśmy się razem z panią przewodnik do słynnego Muzeum Więzienia PAWIAK, gdzie poznaliśmy tragiczną część historii naszego kraju z okresu II wojny światowej.
[Pawiak – nieistniejące więzienie przy ul. Dzielnej 24/26 w Warszawie wzniesione w latach 1830–1835 według projektu Henryka Marconiego między ulicami Dzielną, Pawią i Więzienną. Kompleks więzienia składał się z oddziału męskiego oraz oddziału kobiecego, nazywanego Serbią. W latach 1939–1944 Pawiak był największym niemieckim więzieniem politycznym na terytorium okupowanej Polski[. Według szacunków historyków od 2 października 1939 do 21 sierpnia 1944 przez Pawiak przeszło ok. 100 tys. osób, z czego ok. 37 tys. zostało zamordowanych, a ok. 60 tys. wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych, innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie zostało zniszczone przez Niemców podczas powstania warszawskiego w sierpniu 1944. Ocalał prawy słup bramy i wiąz szypułkowy, który rósł tuż obok niej po wewnętrznej stronie muru więziennego. Do drzewa tego rodziny pomordowanych przez Niemców więźniów mocowały tabliczki z ich nazwiskami. Wiąz jednak usechł w 2004 r., dlatego pracownicy Gliwickich Zakładów Urządzeń Technicznych (GZUT) wycięli go, zdjęli z niego formę i wykonali odlew brązowy, ustawiony na tym samym miejscu w 2005 roku (tzw. Pomnik Drzewa Pawiackiego). Obecnie na terenie Pawiaka znajduje się Muzeum Więzienia Pawiak, działające jako oddział Muzeum Niepodległości. Placówka została otwarta 28 listopada 1965.
Kolejnym punktem naszej wycieczki był Arsenał, gdzie rozgrywała się słynna Akcja pod Arsenałem opisana w książce A.Kamińskiego.
[Akcja pod Arsenałem – akcja zbrojna Grup Szturmowych Szarych Szeregów o kryptonimie „Meksyk II” przeprowadzona 26 marca 1943 w pobliżu Arsenału u zbiegu ulic: Bielańskiej, Długiej i Nalewki w Warszawie. W jej wyniku uwolniono podharcmistrza Jana Bytnara „Rudego” oraz 20 innych więźniów przewożonych po przesłuchaniach z siedziby Gestapo w alei J. Ch. Szucha 25 do więzienia Pawiak przy ul. Dzielnej 24/26. Akcja została zaplanowana przez Tadeusza Zawadzkiego ps. „Zośka”. Jej dowódcą był Stanisław Broniewski ps. „Orsza”.]
Na zakończenie udaliśmy się do budynku przy Alei Szucha 25 , gdzie znajduje się Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Warszawie- muzeum mieszczące się w dawnej siedzibie Gestapo , filia Muzeum Więzienia Pawiak będącego oddziałem Muzeum Niepodległości. Jest jednym z najlepiej zachowanych miejsc niemieckiej nazistowskiej kaźni Polaków w Warszawie. Jednak ze względu na prowadzone prace remontowe nie udało się nam wejść na teren tej placówki muzealnej.
Powrót do naszej szkoły miał jeszcze jeden akcent- istotny ze względu na porę dnia - wizytę w McDonald’s. Z pełnymi żołądkami oraz zadowolonymi minami wróciliśmy cało i zdrowo w planowanym czasie do Guzowa.
